De zomer is ingezet en voor ons traditioneel, het acanthus seizoen. Toch lijkt het voor ons dit jaar anders uit te draaien, een beetje tegen wil en dank, we willen heel graag nog eens gaan maar het lijkt ons niet meer te lukken nog tot daar te geraken.
Ja ik hoor de meeste denken, tijd maak je daar zelf voor. Maar we kunnen jullie verzekeren, in een gezin eist iedereen wel eens aandacht en is het soms moeilijk een gaatje te vinden op een zaterdag om tot daar te gaan. De afgelopen maanden hebben we nochtans regelmatig plannen gemaakt maar die konden telkens niet door gaan. Ofwel omwille van gezondheidsredenen of werk van een van beide of plots gelijk wat dat er tussen komt. Soms maak je plannen om s’avonds uit gaan maar was de dag zo druk dat de zin weg was om te gaan.
Toch staat het niet stil in ons leventje, onze levensstijl waar we meer en meer gaan van houden lijkt wel in volle bloei te zitten sinds we ontdekt hebben dat we in onze dichte omgeving niet de enigen zijn met een stiekem leventje. Toch hebben we sinds de ene avond in april geen “avontuurtjes” meer samen gehad, het is er niet minder saai om geworden. De ingeslagen weg toen lijkt wel een schot in de roos, een schot in de roos met een vroome nasmaak…?
We kunnen het perfect vinden met S en S, en niet alleen wij, ook de kinderen. Het draait trouwens niet alleen om seks, we praten over van alles en de sekspraat die we soms aan elkaar verkopen is een leuke bijkomstigheid. Het feit dat we soms in het bijzijn van anderen een knipoog naar elkaar geven en er hardop moeten om lachen zonder dat anderen begrijpen waarom, is schitterend te noemen. Via S en S hebben we trouwens nog heel leuke mensen leren kennen, hun “vast koppel”. Ze moeten er trouwens hard om lachen omdat ik het hier zo beschreven heb. Bij deze dus ook een knipoog naar hen ;-).
Maar zoals gezegd heeft alles wel een vroome bittere nasmaak gekregen. Zoals mijn vader steeds zij tegen me, in een relatie is jaloezie nooit ver weg. Het is dan wel niet een liefdesrelatie zoals mijn vader bedoelde, maar het heeft er alle schijn van dat we onze beste vrienden gaan verliezen enkel en alleen door onze levensstijl en de relatie die we hebben met S en S. Sinds dat we hen in het begin van het jaar verteld hebben over ons geheim leven is de vriendschapsband wal een roetsjbaan geworden. En al helemaal toen ze onze blog per ongeluk ontdekten.
We wisten van andere swingers die een comming-out hadden gedaan dat vrienden gingen afhaken… We dachten een uitzondering te kunnen zijn, maar niets is minder waar zo blijkt.
Maar het feit dat we niet elke week of elke maand naar een parenclub gaan is het mooiste bewijs voor ons dat swingen een extra is, niet iets dat we nodig hebben om gelukkig te zijn. Het is een manier van seks beleven, en manier van leven waar we ons zo goed kunnen in vinden.
