Ons tweede bezoek aan Acanthus was een enorm succes, een bevrijding. We ontdekten voor onszelf die avond dat we ons volledig durfden blootgeven. Het is niet min en niet te onderschatten, de liefde bedrijven met elkaar op een plaats waar iedereen vrij rondloopt en je kan zien. Een plaats waar iedereen eigenlijk voor hetzelfde is, seks, en waar iedereen eigenlijk loopt te geilen op elkaar. Een gedachte die tegelijk opwindend kan zijn maar ook beangstigend.
De start van een nieuwe levensstijl
Nadat we de sekscinema die avond hadden verlaten gingen we verder op zoektocht in Acanthus, we trokken ons terug in een kleine ruimte, de ruimte was net groot genoeg voor 2 personen, we bedreven er samen de liefde. We konden horen hoe er iemand voor onze ruimte kwam staan samen met zijn vrouw. Ik keek even achter me en zag hoe de vrouw de man met de hand aan het bevredigen was. Ik legde mijn hoofd even opzij zodat mijn vrouw het ook kon zien. Ik voelde haar lichaam zo opspannen en ze begon harder te kreunen. Ze genoot er van! Alweer een signaal, ja JA! Dit is wat we willen.
Kort daarna gingen we naar beneden, naar de witte lounch, we namen iets om te drinken en gingen in elkaars armen liggen. We zaten er heel stil, we keken elkaar even aan en we lachten, en bleven lachen. Het had iets onwezenlijk, wij, wij twee verlegen mensen, twee doodgewone mensen die geen schoonheidsprijs zouden winnen hebben het aangedurfd. Na een pauze van een halfuurtje in de lounch gingen we terug naar boven en zetten we onze onvergetelijke avond/nacht verder.
Om 3 uur s’nachts gingen we voldaan terug naar de kleedkamer om ons om te kleden. Op dat moment speelde men het liedje “I Follow Rivers” van Lykke Li in de discotheek onder ons. We waren beide zo enthousiast dat we beiden spontaant als enige begonnen te dansen en springen in de kleedkamer beneden in de disco onder ons roepte iedereen luidkeels mee “I I Follow” en wij, wij, wij dansten en dansten de vreugde kon niet op. Het koppel naast ons lachte naar ons en de man zij, ja hier kan je blijven feesten. Sindsdien is het liedje voor ons wat symbool gaan staan voor wat toen ons geheim was. Het staat symbool voor onze levensstijl.
2012 een jaar om nooit te vergeten
Die week van ons eerste succesvolle avond in Acanthus was waarschijnlijk de heetste in ons bestaan. Die week hadden we zowat elke dag stomend hete seks, het was ook de eerste week van ons groot verlof. Die zomer hadden we geluk, juist in onze 3 weken verlof was het schitterend weer. We besloten om regelmatig naar de zee te gaan en gingen toen steevast naar het naaktstrand in Groede, Nederland. Alhoewel dat dit niets te maken heeft met wat we doen in parenclubs duidde het wel aan wat we wensten. Een libertijns bestaan: vrij zijn, vrije seks hebben maar ook vrij van alles genieten van de natuur, naakt zijn. Dit is natuurlijk onze eigen invulling van het “libertijn” zijn.
Al snel volgden er dat jaar nog bezoeken aan Acanthus, maar dit ging, in tegenstelling tot wat men kan denken niet altijd van een leien dakje. Ondanks enkele succesvolle bezoeken blijft het nog steeds een knop die je moet omdraaien. Vooral mijn vrouw beleefde nog enkele moeilijke momenten. Vooral wanneer en slankere mensen naast haar staan in de kleedkamer kan het soms moeilijk zijn, wat ik ten zeerste begrijp. Er zijn zelfs nog avonden geweest waar we na het eten niet in de sfeer kwamen net zoals ons eerste bezoek. Maar toch eindigden ze steeds zeer zwoel en zette we door, hoe moeilijk het soms ook was, want eens we in de goede stemming waren gingen de pannen van het dak.
Intussen hebben we zowat alle ruimtes gedaan, van de uitdagende en tegelijk beangstigende donkere kamer (dark room) tot de grote ruimte vol matrassen boven de grote discotheek. Zelfs in de gangen boven hebben we de liefde bedreven terwijl de mensen ons gewoon voorbij wandelden. We zaten toen in een zetel die in een gang stond, ik plofte mij in de zetel en mijn vrouw rukte mijn boxer af. Ze begon me hevig te pijpen, na een tijdje kwam ze op mij zitten en gingen we zodanig tekeer dat de zetel zonder ons weten midden de gang kwam te staan niemand kon nog door en dat hadden we niet eens in de gaten. Een toeschouwer maakte mij duidelijk dat hij niet meer door kon en met rode wangen trok ik mijn boxer terug aan en plaatste de zetel weer op zijn plaats. Al snel besloten we toen naar de ruimte te gaan voor ons. Een grote ruimte vol matrassen met zeker een 10 tal vrijende koppels net boven de grote discotheek. Door de bonkende beats heen kon je al het gekreun van vrouwen horen. Er was nog een plaatsje vrij en we legden ons middenin al dat volk. Zowat alle standjes hebben we er gedaan, mijn vrouw haar grootste vrees was haar buikje die ze steevast bedekt met een zwoel kleedje (een negligee meestal). Van pure opwinding deed ze tot mijn grote verbazing het kleedje uit. We hadden heerlijke seks.
Het was alweer een grote stap, tot dan toe hadden we enkel seks in ruimtes waar men ons kon zie maar waar niemand bij kon. Toen lagen we daar tot onze eigen grote verbazing tussen een tiental koppels, wow was onze reactie achteraf. Een goed half uurtje hebben we er ons laten gaan waarna we ons even terugtrokken naar de lounche voor een drankje en om daarna weer verder te gaan doen.
Ons geheim was ons geheim
In 2013 keerden we regelmatig terug, niet elke week, zelfs niet elke maand, enkel en alleen wanneer we er eens zin in hadden. Met niemand hebben we gepraat over wat we deden. Het was dan soms ook moeilijk om te antwoorden op de vraag van de kinderoppas van dienst. “En hoe was je avond? Wat heb gedaan? Waar ben je heen geweest?” Het was vooral belangrijk op dat moment niet te kijken naar elkaar vanwege de spontane slappe lach die we zouden krijgen, en vooral op voorhand af te spreken wat te zeggen. Ik herinner me nog ooit gezegd te hebben tegen onze vrienden J en C dat we naar een disco, wellness, restaurant, lounche en cinema tegelijk waren geweest. Ze moesten hard lachen maar beseften helemaal niet waar ik het over had.
En dat was leuk maar triest tegelijk. We konden met niemand onze ervaringen delen, ons enthousiasme en liefde voor onze “hobby”. We konden enkel tegen elkaar eens praten maar echt delen met vrienden was niet mogelijk, we hadden schrik en angst om als vuile viezeriken bestempeld te worden of zelfs vrienden te verliezen. Dat terwijl we in ons ogen, onder volwassenen, niets verkeerd deden, toch is swingen of erotisch uitgaan een groot taboe. We kozen er bewust voor met geen woord over te reppen tegen niemand. Af en toe probeerden we toch stil te polsen of we het onderwerp konen aansnijden, maar nooit lukte het. Tot oudejaar 2013 er verandering in bracht.
2014 bracht een nieuwe wind in ons bestaan. Zoals je uitgebreid kan lezen in onze blog, vertelden we in een zatte bui ons geheim aan J & C. Vanaf dan konden we bij hen terecht om ons verhaal te vertellen. We vertelden echter niet alles, ze wisten niets van onze website en we gingen niet in detail over onze belevenissen. Ze hadden een andere kijk op de zaak, en die respecteren we uiteraard. Maar we hadden al iemand die het wist. Maar nog steeds zagen we onszelf als een uitzondering. In Acanthus, onze vaste club, liep er wel nog jong volk rond, maar blijkbaar waren wij in onze omgeving de grote uitzondering.
Stroomversnelling
Begin maart 2014, intussen is het geleden van januari 2014 dat we nog eens naar een club konden gaan. De laatste keer Acanthus was geen grote meevaller maar ook geen tegenvaller; Er was zeer weinig volk die avond en de grote discotheek was al vroeg gesloten. Het deed ons besluiten dat we eigenlijk stilaan een stap verder wouden gaan. Tot nu toe hadden we steeds seks onder ons 2, met veel volk er bij dat wel, maar we wouden stilaan meer, een verloren handje een kleine aanraking van een vrouw of een koppel. Op dat gebied hadden we nooit succes, misschien komt dat door onze “niet-ideale-maten” of door de club zelf. Acanthus heeft soms de reputatie niet echt een “doeners” club te zijn, maar eerder een club waar iedereen zijn eigen plezier heeft.
Het deed ons toen besluiten actiever te gaan zoeken naar een koppel om mee te gaan naar een club en eens een andere club te bezoeken. De keuze was gevallen op club Tommie’s en de datum was vastgesteld en we gingen (vruchteloos) opzoek naar een date via B4dating. Opvang was geregeld bij S, een vriendin van mijn vrouw, eigenlijk van ons beiden… . Mijn vrouw kreeg echter de griep en we moesten noodgedwongen onze trip naar Tommies en de opvang afzeggen, S was blij want ze zat al met een ander kindje waar ze ging op passen die avond maar wou ons gerust een plezier doen.
Onze website kreeg intussen plots heel veel aandacht, we begonnen te merken aan de mails dat heel wat mensen met vragen zaten. Met plezier proberen we die dan ook te beantwoorden, tot er plots een mailtje aankomt van een journaliste voor een interview. De verbijstering was groot, dit hadden we nooit verwacht. we stemmen toen en op 1 april 2014 zou ons verhaal verschijnen in de Story. Hoe merkwaardig ook, niemand wist van het interview, was dat interview de start van een zeer bizarre periode.
S en S ja, zij die eerder voor oppas ging zorgen en die totaal van niets wist bekend aan mijn vrouw Biseksueel te zijn! Bovendien hadden ze zelf hun eigen avonturen met een vast koppel, de verbijstering ging gepaard met vreugde. Eindelijk iemand die denkt zoals wij, iemand van wie ik bovendien ooit zij “Het schaap is de onschuld zelve” tegen een vriend van me. Maar de openbaring van beide kanten bracht meteen een hoop emoties mee voor ons. Nog nooit moesten we omgaan met de emotie van iemand te kennen die open staat voor dat soort dingen. Bovendien gaf ze zelf aan wel eens met ons naar Acanthus te willen gaan, mijn vrouw stelde niet veel later de vraag of het koppel niet eens met ons, in April, naar Acanthus zou willen gaan. Ik twijfelde zelf, zouden we dat wel doen? S (de vrouwelijke helft die wel wou gaan) moest het nog vragen aan haar man, en het was zeer twijfelachtig of die wel zou willen gaan naar een club (al dan niet met ons). Hun allereerste ervaring in Acanthus was immers net als bij ons, geen succes.
Al snel borrelden er twijfels in me naar boven, gingen we niet te snel, gaat het niet te snel voor mij? We hebben een mooie vriendschap, gaan we die niet verkloten zo? Zelf stelden we geen verwachting maar de angst barste bij me uit, gaat hij het niet verkeerd interpreteren? Als ze nee zeggen zouden ze ons dan nog wel willen aanspreken? Met S (de vrouwelijke helft) hadden we soms nogal “losse” chats op Facebook, vind hij dat wel ok? Gaan ze nu direct van alles zoeken als we iets doen voor hen? Het feit dat ze er dezelfde levensstijl op na houden had ons wel dichter gebracht naar hen, maar hoe nemen zij dat op? Honderden vragen spookten door mijn hoofd.
Het deed me allemaal besluiten dat swingen niet zomaar iets is wat je doet, maar dat het ook emoties met zich meebrengt. Ook twijfels en onzekerheid. Het is iets waar ik nooit rekening mee had gehouden, iets waar ik zelfs nooit aan gedacht heb. Wie gaat er nu ook gaan verwachten dat er iemand in je vriendenkring er hetzelfde stiekeme leventje op na houd? Ik alvast niet.
Het is duidelijk dat we alweer op een scharniermoment zitten. Maar ik besluit dit hoofdstuk met het volgende:
Mijn allerliefste,
Wat we samen beleven is iets unieks die niet te evenaren is. Van al onze avonturen hebben we nog geen moment spijt gehad, we hebben ons steeds laten meeslepen door onze liefde voor elkaar, onze passie voor elkaar en ons gezamenlijke fantasie. Bedankt voor al die mooie momenten die we samen gehad hebben, en nu al bedankt voor de vele mooie momenten die we samen nog gaan beleven. Wat wij hebben is iets magisch.
Ik hou zielsveel van je,
Je ventje.
Volgend hoofdstuk: Ons verhaal: Van hoogtepunt naar dieptepunt