Er gingen zo een tweetal jaar voorbij, zoals het nu eenmaal gaat in het leven was het voor ons een moeilijke periode met tegenslagen. Gelukkig waren we sterk genoeg als koppel om er ons door te slaan. Swingen, de fantasie altans, was er even niet meer. Daar kwam in 2010 terug verandering in.
De zomer van 2010 was een heerlijke zomer, we woonden intussen op een appartement en gingen bij goed weer regelmatig naar een vriendin en collega van mijn vrouw om er te gaan genieten van haar tuin. Ze had een dochtertje die iets ouder was dan ons dochter en zijzelf was intussen vrijgezel geworden en was buitengewoon spontaan. Ik weet niet hoe het tussen de twee ter sprake is gekomen maar die vriendin wist over onze fantasieën, mijn vrouw had haar het één en ander verteld.
Een nieuw begin?
Doordat het in 2010 beter begon te gaan in ons privé leven begonnen we af en toe terug te denken aan onze fantasmen. We waren tot het besluit gekomen dat een parenclub ons wel iets leek. Al surfend waren we op de website van Acanthus terecht gekomen, een parenclub gelegen in het West-Vlaamse Hulste. Het zag er veel belovend uit op fotos, niet zo klef zoals de meeste parenclubs die we hadden gezien op foto. Een klassiek beeld van parenclubs is dat van een bar met rieten dak en omlijsting, een saaie dansvloer met een paar spots en doorgelegen zetels rond de dansvloer. Met op de bovenverdieping een paar aftandse matrassen en her en der een vuilbakje. Niet zo bij Acanthus, waar het er hip en trendy uitzag, de site was ook al klassevol en stond boordevol informatie voor nieuwe swingers.
Met M, de collega en vriendin van mijn vrouw hadden we een goede en open vriendschap, we konden over alles praten met haar, ook over swingen. Zo kwam de Acanthus ter sprake, zij zag het wel zitten om er eens langs te gaan en ze gaf openlijk toe dat het voor haar ook een fantasie was. Dat vonden we super, eindelijk iemand gevonden met wie er openlijk konden over praten. We stelden ons als koppel dan ook de vraag of we met haar er bij de stap zouden zetten om eens naar een parenclub te gaan. Maar mijn vrouw botste op een probleem, eentje waar ze nog niet had bij stilgestaan. M had immers een zeer slanke lijn en mijn vrouw is iets zwaarder en dat deed haar twijfelen en besluiten om niet met haar naar de Acanthus te gaan.
Voor het eerst naakt
De zomer ging verder, intussen had M een relatie met een man en die was behoorlijk jaloers van aard. Niet het type man waarmee je dus naar een parenclub zou gaan laat staan zou gaan swingen. De relatie met M vertroebelde een beetje en wij gingen onze zoektocht verder.
Het is september 2010, een warme september maand, we besluiten eens een nieuwe sauna te proberen. Regelmatig gaan we naar een sauna en deze keer gaan we naar eentje die we nog niet hadden gedaan, sauna Eau Passe Temps, een stukje paradijs in Nevele (Oost Vlaanderen). Een prachtige sauna met een verwarmd buitenzwembad met zicht op de weilanden in de omgeving. Je kan er heerlijk buiten naaktlopen en zonnekloppen naast het zwembad. Voor ons was het de eerste keer dat we naakt buitenkwamen en dat voelde heerlijk, een echte bevrijding.
Op naar de zee! De volgende dag was het ook héérlijk weer, we besloten met de dochter eens naar de zee te gaan. We nemen de E40 richting kust samen met een hoop andere Belgen. Het was druk heel druk richting kust. Ik besluit de E40 vroeger af te rijden en richting Bredene te rijden, neen niet voor het naaktstrand gewoon om het grote publiek in Oostende te vermijden. Aangekomen aan het strand van Bredene gaan we achter de duinen richting zee en gaan we wat picknicken met de dochter erbij.
Na een tijdje vroeg mijn vrouw om wat te gaan wandelen, we leggen onze spullen in de wagen en gaan en stuk wandelen langs de kust lijn. Tot we onvermijdelijk het naaktstrand passeren, ik keek mijn vrouw aan en vroeg rechtuit “Zullen we? Durf je?” Waarna ze zonder twijfelen antwoordde “Natuurlijk”. En daar gingen we dan, zonder nadenken, knop omdraaien en kleren uit.
Het betekende een grote stap voor ons. Mijn vrouw was haar schaamte voorbij en het voelde zalig. We besloten het zeker nog te doen. Echter kwam de slechte zomer van 2011 roet in het eten gooien, er ging weer een jaar voorbij…